Szlak Latarni Morskich_dzień szósty

Czwartek, 10 lipca 2014 · dodano: 19.08.2014 | Komentarze 3

Dzień szósty_Świnoujście - Nowe Warpno (Peenemünde, Altwarp)

Noc minęła sympatycznie. W dobrych humorach przywitaliśmy nowy dzień. Poranna kawa i kolejne ustalenia na resztę dnia. Dziewczyny konsekwentnie jadą same w kierunku Nowego Warpna okrążając Zalew Szczeciński. My ruszamy na przeprawę promową aby dostać się na wyspę Wolin, gdzie do zaliczenia mamy ostatnią latarnię naszego szlaku. Po zatwierdzeniu pobytu i wdrapaniu się na latarnię pokonując 300 stopni, dokumentujemy ten fakt fotami. Widoczek z tarasu latarnianego jest niesamowity.

Świnoujście, kolejna latarnia. Ostatnia na moim szlaku © arturbike
Panorama z tarasu latarnianego

Zdobyłem ostatnią latarnię na moim szlaku (y) © arturbike

Aby kontynuować naszą wyprawę ponownie musimy udać się na prom i przeskoczyć przez Świnę do Świnoujścia. Tu również zaraz po zjeździe z promu dokonujemy konsumpcji. Śniadanko również zacne jak dnia poprzedniego.

Posileni ruszamy w drogę. Pierwszy nasz duży cel to Peenemünde. Jest tam muzeum i udostępniony do zwiedzania okręt podwodny pod rosyjską banderą.

W Świnoujściu zaliczamy dwie historyczne granice Polsko-Niemieckie, drogową i na promenadzie wzdłuż wybrzeża bałtyckiego

No i doczekałem się, Bez paszportu po europie, tu dobry poczatek :-) © arturbike

Wjeżdżając na stronę niemiecką wszystko wydaje się być inne, ładniejsze, bardziej zadbane. Nadbrzeżne ogrody są piękne, a przyległe pensjony swoim wyglądem zapierają dech w piersiach. Jak ja bym chciał tu mieszkać :-P.

I tak dzielnie jadąc sobie szlakami i ścieżkami rowerowymi wzdłuż Bałtyku, pokonując dość trudne podjazdy, a za chwilę korzystam z takich samych super zjazdów. Trochę nie trzymamy się zaleceń które są umieszczone pod znakami z informacją o dużym nachyleniu, ale jakoś sobie nie mogę wyobrazić, żeby rower prowadzić z górki i to jeszcze załadowany sakwami !!. Widzimy, że lokersi nie do końca są zadowoleni z naszych poczynań, ale mówi ładnie przepraszam, przepraszam i lecimy dalej mijając nadmorskie miejscowości, gdzie życie tętni całą parą. Zaczęły się letnie wakacje w tym landzie, a i pogoda super :-).

Do Peenemünde dojeżdżamy około godziny 17'. Zdążyliśmy jeszcze w godzinach otwarcia muzeum. Uzbrojeni w aparaty wchodzimy na pokład. Jak to na okręcie podwodnym, ciasno, ciemno, pełno kurków kranów i pokręteł. instalacje przebiegają wszystkimi możliwymi zakamarkami.

Po zaliczeniu okrętu udajemy się na lokalnego browara w przy muzealnej restauracji. Niemiecki pils również smakuje inaczej. Tu wszystko jest inne, normalne :-(.

Peenemünde, wrak okrętu © arturbike

Kolejny nasz duży cel na dzień dzisiejszy to Nowe Warpno. To tu mamy zabukowany nocleg.

Ruszając z Peenemende jest dość późno. Analizując czas i kilometry do przejechania, wychodzi mi że powinniśmy wylądować w łóżkach około godziny 23'. No to ruszamy.

Kierując sie zgodnie z mapą do wyznaczonego punktu poruszamy się drogami rowerowymi które poprowadzone są wzdłuż dróg powiatowych. Nikt nikomu nie przeszkadza, nikt się nie denerwuje, nie trąbi. Jakoś tak dziwnie, inaczej :-P.

Jadąc szosą kilometr za kilometrem, czas ucieka dość  niepokojąco szybko. Zmieniam trochę zasady gry i odpalam swój sprzęt, wyznaczając własną lokalizację i dostępne drogi rowerowe od punktu A do punkt B. Pięknie jest, ekran zaroił się od zielonych kresek. Jest w czym wybierać. Ustalam najkrótsza dróżkę do Ueckermünde. To tu musimy podjąć decyzje jak dalej będziemy jechać. Po dojechaniu do Ueckermünde, nie zsiadając z rowerów podjęliśmy decyzję o pojechaniu do Altwarp na przeprawę promową. Wszyscy byliśmy świadomi, że prom o tej porze nie pływa, ale był cień nadziei, ze może jednak. Trudy dnia dzisiejszego i już dobrze ponad stówa w girach robią swoje. Po dojeździe do Altwarp, zastajemy widok oczywisty. Prom śpi, miasteczko śpi. No to my na 15 minut na ławeczkę i też śpimy :-). A jest godzina około północy. Piętnasto minutowa drzemka trochę pomogła, piętnasto bo Seba  nie dał nam szans na więcej :-P.

Po drzemce, rozglądamy się jeszcze raz ale b/z.  W porcie odnajdujemy mapkę jak można dojechać lądem do Nowego Warpna. Wybieram wariant krótszy, który biegnie duktami leśnymi. Porównuję to z moją papierową wersją i chyba jednak nie da się tak pojechać nocą bez znajomości terenu. Ponownie odpalam swój sprzęt. GPS odnajduje nas bez problemu, włączam tryb rower i już mam siatkę zielonych kresek. Nie jest źle. Powinniśmy dać radę i po chwili lądujemy na leśnych duktach gdzie już częściowo jest poprowadzona i oznakowana droga rowerowa, szlak rowerowy. Ale także trafiamy na fragmenty w budowie. Dla nas są one przejezdne lecz lokersi mówili, że tam nie ma jeszcze drogi, a tą wiedzę otrzymaliśmy dnia następnego od naszych dziewczyn. Jadąc dalej patrzę na ekran mojego soniacza,  gdzie niebieska kropka to ja i czy pokrywa się z zieloną kreską czyli dróżką rowerową. W głębokim lesie gps zaczyna wariować i popełniam parę błędów. Jest już ciemno, zmęczenie po całym dniu jazdy daje się we znaki. Logiczne myślenie przestaje działać i włączył się tryb myśliwego :-).

Po odnalezieniu właściwego szlaku dobijamy do kolejnej historycznej granicy Polsko-Niemieckiej. W lesie, nad rzeczką, po obu stronach niewielkiego mostku stoją słupy graniczne. Widok piękny, a jest godzina 02:00.

Słupek graniczny Altwarp-Nowe Warpno © arturbike

Po przejechaniu kilkudziesięciu metrów po leśnych dróżkach wbijamy się w fantastyczną drogę asfaltową. Chyba jednak mi tego brakowało, moje nadgarstki odczuły nocno-leśną eksplorację. I tym samym wjechaliśmy do Nowego Warpna. Jest godzina 02:20.

Parę minut przed 03:00 lądujemy w pensjonacie i aśku, aśku. Za chwilę trzeba wstać :-).