Szlak Latarni Morskich_dzień siódmy

Piątek, 11 lipca 2014 · dodano: 19.08.2014 | Komentarze 2

Dzień siódmy_Nowe Warpno-Szczecin_koniec wyprawy

Dzień zaczynamy poranną kawą i coś delikatnie na ząb. Dziś dzień lekki łatwy i przyjemny. Od pięciu dni po raz pierwszy jesteśmy znowu wszyscy razem. Jesteśmy w Nowym Warpnie i mamy dużo czasu aby dotrzeć na jutrzejszy transport w kierunku Elbląga.

Dzień ten również poświęcamy na spacer po tej uroczej miejscowości. Promenadą nad Zalewem Szczecińskim docieramy do fantastycznej mariny. Wcześniej zjadamy super sety niekoniecznie śniadaniowe. Taki bardziej brunch :-).

Nowe Warpno, promenada nadzalewowa © arturbike
Na promenadzie Nowe Warpno © arturbike
Punkt widokowy nad Zalewem Szczecińskim © arturbike
Panorama z punktu widokowego © arturbike
Aleja Żeglarzy, Nowe Warpno © arturbike

Po kilku sympatycznych godzinach wracamy do naszego pensjonu, przebieramy ciuchy pakujemy sakwy na rowery i ruszamy w kierunku Szczecina.

Bez zrywek, szarpania i wilczego pędu od punktu A do punktu B, mijając miasta i miejscowości w zachodniopomorskim, dojeżdżamy do takiego miejsca,

Zagadkowa miejscowość :-) © arturbike

 i dalej do Szczecina. w Szczecinie lądujemy na Starogrodzkiej bo tu mamy kolejny nocleg. Po zameldowaniu, rozpakowaniu idziemy na kolację. Gadu gadu, a czas leci i tak około 02:00 wracamy do miejsca naszego noclegu.

Szczecin nocą :-) © arturbike
Szczecin nocą :-) © arturbike
Szczecin nocą :-) © arturbike

Za osiem godzin odjeżdża nasz transport do Elbląga via IC TLK.

I tak to zakończyliśmy nasza wyprawę Szlakiem Latarni Morskich.

Spakowani wracamy do domu :-) © arturbike

Jakie są odczucia uczestników tej wyprawy ?

Czy jeszcze powtórzymy tą wyprawę w tym składzie ?

I można by tak bez końca wyliczać, czy mnożyć pytania. Ale to chyba nie o to tu chodzi.

Ja jestem zadowolony. Nawet bardziej niż zadowolony. Łatwo nie było. Mordercze słońce przez 99% wyprawy, wysokie wręcz tropikalne temperatury jakie nam słoneczko zapodawało od samego rana do późnych godzin wieczornych, zmęczenie które powodowało napięte, niepotrzebne sytuacje. No ale jesteśmy tylko ludźmi, nie mieliśmy możliwości wcześniej poznać się na takich wyprawach. Myślę, że każdy z nas wyciągnie swoje wnioski. Zasada jedna, co na wyjeździe to na wyjeździe, a żyć trzeba dalej.

Jeszcze raz dzięki wielkie za wspólną wyprawę dla Mirosławy z Grudziądza, Marty i Sebastiana vel. ZADLO i Mariusza vel. Sierra